İnsan olamayanlar,İnsanlar,İyi insanlar.

İyi insan olmak iyi bişey mi ?Önce şu soruyu bi sorun kendinize.Üniversite maceram Ege,Marmara ve Sinop Üniversitesi üçgeninde geçti.Dolayısıyla çok daha fazla insanı tanıma,inceleme,sohbet etme,uzaktan izleme fırsatına sahip oldum.Her gittiğim okulda iyi bir insan olarak tanındım.Galiba insanlar beni sevsin istiyordum.Rahat,sessiz,kaygısız,hep olumlu düşünen,ufak hesaplar yapmayan,cömert,utangaç,yardımsever ve polyannacı biri olarak görünmeye çalışmamın tek sebebi sanırım buydu.Bütün bu özelliklerin hepsini birden bünyesinde toplamak isteyen insan korkunçtur ve inanın ikiyüzlünün önde gidenidir.Hiç kimseyle kavga etmeyen,sürekli çevresiyle uyumlu, istemediği halde her şeye olur onayı veren insanlar; sinirlerini,kızgınlıklarını,gerçek fikirlerini habire içlerine atarlar.Uyumlu ve sevilen birisi olarak tanınmak için insanın içine attıkları, iyilik denen o duyguyla erimeyecek kadar dayanıklıdır.Bu 'çok iyi' insanın içini açıp baksanız,orada kımıl kımıl hareket eden,içe atılanlarla beslenen,korkunç iki yüzlülük canlısını görürsünüz.Güzel kızın eşyalarını taşımak için başvurduğu ilk kişi emin olun bendim.’’Çok saol yaa çok iyisin’’ sözünün ardından 5 saniye sürecek çakma sırıtışını izlerdim belim ağrır vaziyette merdivenlerden inmeye çalışırken.Herhangi bir hengamede kenarda izlerdim olan biteni,tartışanların ikisi de sevdiğim çocuklar (hiç şaşırmadık desenize).Biri gelip kavgadan sonra ‘’Yaa Murat bak böyle böyle…….haksız mıyım söylesene aabi’’ dediği zaman ,’’tabi haklısın kardeşim boşver sen uyma ona o da öyle işte napıcaksın öyle kabul et diyen de ; diğeri gelip ‘’Ya Murat adam bi de utanmadan böyle böyle …….. sen söyle şimdi napmalıydım yani ?‘’ dediği zaman ‘’Haklısın da napıcaksın boşver aga üç günlük dünya lan değer mi kavga etmenize’’ diyen kerkenez de bendim sevgili okur.’’Yaa sen de çok iyisin bu kadar anlayışlı olma ‘’ dedikleri de bendim,bazı insanların omzumda huzur buldukları kişi de bendim,birinden hoşlandığımda yağmurlu bi cuma günü okul kantininde kağıt bardağı paramparça ederken utana sıkıla kıza duygularımı söylediğimde’’ Yaa Murat ,senn çok iyi birisin aslında ,ama … ‘’klişesine maruz kalıp komaya giren de bendim.İşin ilginç tarafı birileri ‘’Sen çok iyi bir insansın’’dediğinde,’’herkes olsa herkes öyle yapar’’ ya da ‘’yaa abartmayın olur mu öyle’’ gibi karşılık verdiğim için daha da bi salak durumuna düşüyomuşum ki bunu şuan bu satırları battaniyemin altından yazarken anlıyorum.’’hmm’’diye bi tepki verip ya da ‘’hee hee ‘’ diye bi bakış atarak da sohbeti bitirebilir mişim ki ‘’İyi insan’’ım ya ?Üzerim insanları diye yapmamışım hiç demek ki.Normalde olması gereken biri sizi üzdüğünde,sizin de onları üzmenizdir,ya da gitmektir.Bazıları da yapamaz bunu işte,yapmaz,gidemez.Hiçbir zaman‘’Elveda’’diyemez benim gibi insanlar.Hep terk edilirler.Hep en son giden,çıkarken ışığı kapatan bizim gibiler olur bi ilişkide.Çünkü biz karşımızdakine elveda demeden önce empati yaparız.Neler yaşayacağını düşünürüz.Çok düşünürüz,gerektiğinden fazla düşündüğümüz için de mutlu olamayız.Kendimiz için savaşmayız.Ama başkası için savaşır,elimizi taşın altına koymaktan çekinmeyizBiz,çevremizdeki insanları mutlu etmek için doğmuşuz,kendimizi değil…

Ne kadar acı çekiyosan,ne kadar gözyaşı döküyosan şu lanet hayatta o kadar iyisin demektir.İyi insan olmakla canının yanması arasındaki doğru orantı,gelmiş geçmiş bütün doğru orantıların kralıdır bana göre.Şimdi sorun kendinize tekrar,düşünün bi etrafınızdaki insanları ?Çevrenizdeki,okuldaki en sevmediğiniz,size kalsa mutluluğu haketmeyen insanlar çok mutludur tahminimce.Hatta bundan adım gibi eminim lan ne tahmini.Lisedeki en serseri çocuğun okulun en güzel kızıyla çıkması paradoksu gibi bi durum bu aslında.

                Aslında her insan iyi insan olarak doğar,daha sonra her bünyeye farklı dozajlarda kötülük enjekte edilir.İşte bu dozajı en az alan insanlar ,toplumda iyi insan olarak bilinirler.Bi insanın nasıl biri olduğunu merak edersek bi başkasına sorarız onun hakkında düşündüklerini.’’Çok iyidir yaa ,melek gibi,sessiz,sakin,işten eve evden işe gider,kimsenin tavuğuna kışşt demez’’ diye tanımlanır bu iyi insanlar.İyilik yaptıkları zaman bunun farkında değillerdir,yaparken böyle bi şeyi niçin yaptıklarını düşünmezler.Bi bakıma iyi bi insan olmak,insan olmayı beceremeyenlerin de var olduğunu düşününce iyi bi şey tabi.’’Ben aslında özünde iyi bir insanım’’ diyen insandan da uzak durabilirsiniz.Siz hiç yeni tanıştığınız biriyle konuşmanın ilk etabında’’Ben aslında kötü biriyim haberin olsun’’dediğini duydunuz mu?Ayrıca her iyi insan saf değildir.Ama saf görünmekte profesyoneldir.İyi niyetli olunca hiçbir şey anlamıyorlar diye bakarlar insana.Anlamadığından değil,daha anlayışlı,farklı bi perspektiften baktığı için iyidir ya zaten. Kısacası,iyi insan olmanın kötü yanları iyi yanlarından çok daha fazla bence.He öbür tarafta nolur orasını da Allah bilir.

               Yazımı, Paulo Coelho’nun Şeytan ve Genç Kadın adlı kitabındaki konumuzla alakalı kısmından bi kesitle bitiriyorum :

"... hak etmişti bunu. iyi yürekli adam rolü oynamak, yalnızca hayatta tavır almaktan korkanlara özgü bir şeydi. İnsanın,kendinin iyi olduğuna inanması,başkalarına karşı çıkmaktan ve haklarını savunmak için savaşmaktan çok daha kolaydır.Kendinden daha güçlü biriyle savaşmak için cesaret toplamaktansa bir hareketi sessizce kabullenmek de çok daha kolaydır.Üzerimize atılan taş bize isabet etmemiş gibi yapabiliriz-ama geceleri odamızda yalnız kaldığımızda,odamızı paylaştığımız karımız, kocamız ya da okul arkadaşımız uykuya daldığında- korkaklığımıza sessizce ağlarız..